niedziela, 1 lipca 2012

another sun

W końcu Warszawa to też miasto.
W Warszawie też można żyć i pracować.
Tak mówią.

Pin It
Autor:

32 komentarze:

  1. Katjuszka15:49

    a ja nawet pokochałam Warszawę. Już ponad rok. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. KociaPółka16:00

    upragniona burza, wyczekana tęcza.
    da się żyć jak są ludzie, których kochamy...

    OdpowiedzUsuń
  3. Ania16:03

    Ja chyba nigdy się nie przekonam... Przyjeżdżając tam do pracy na tydzień w ciągu miesiąca czułam się strasznie zmęczona... Nie mogłabym tam funkcjonować...

    OdpowiedzUsuń
  4. owieca16:19

    ależ oczywiście :)) przyjechałaś znów?
    tu trzeba pomieszkać i poznać kąty, żeby polubić. Ja lubię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty17:03

      Widziałabyś, gdybym przyjechała :)
      Rysuje mi się (choć bardzo-bardzo wstępnie) możliwość pracy tam. I stąd te myśli.

      Usuń
    2. owieca00:00

      :))) dajesz!

      Usuń
    3. zielone-buty09:06

      :))

      Usuń
  5. Mała Mi16:31

    :) a dlaczegóż by nie? :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Anula [LP]16:51

    pewnie, że można...choć znacznie lepiej jest ją odwiedzać od czasu do czasu :) //uciekinierka stołeczna//

    OdpowiedzUsuń
  7. Asia18:28

    można. i jest bardzo fajnie :) szczególnie z bliskimi :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Pani B.18:44

    Życie tu może być bardzo męczące. Może być też wspaniałe. Zależy co się lubi. Ja ją bardzo lubię od 5 lat.

    OdpowiedzUsuń
  9. anetahome19:27

    Ja raczej nie. Męczą mnie tam korki i szkoda mi uciekających minut spędzonych w samochodzie.

    OdpowiedzUsuń
  10. Jana19:44

    niby tak... sama rozważam taką możliwość. ale czy na pewno??

    OdpowiedzUsuń
  11. TATIANA19:57

    Warszawę można pokochać. Tą na wycieczki i tą 'do życia'. Trzeba wiedzieć gdzie szukać rzeczy nienormalnie normalnych. :) Miło jest mieszkać poza granicami stolicy. Spędzam te kilkanaście minut w autobusie na czytaniu, słuchaniu. 22 km to nie tak dużo, a patrząc przez okno widzę Kampinowski Park Narodowy. Taka miła odskocznia.

    OdpowiedzUsuń
  12. Anonimowy20:43

    Wole Poznań :D

    OdpowiedzUsuń
  13. Anna Magdalena21:35

    Warszawa, albo stanowi wypełnienie w rubryce - miejsce zamieszkania, albo zaczynasz czuć jej rytm i mówisz "to moje miejsce".
    Byłoby miło :) kiedyś nieśpiesznie spotkać się na kawie ;).

    OdpowiedzUsuń
  14. AGUTEK22:17

    Pracuję w Poznaniu, pracowałam w Warszawie. Za nic nie chciałabym być tam teraz. To nie moje miasto. Zdecydowanie.

    Jutro próbuję zrobić fryzurę wg. filmiku. Dziękuję!

    OdpowiedzUsuń
  15. Kass22:32

    Miasto, jak miasto. Jestem jednak sercem za P-niem :)
    Niemniej życzę powodzenia. O pracuję trudno jeśli masz możliwość (Mąż nie mówi nie) to trzeba brać co dają.

    OdpowiedzUsuń
  16. Anonimowy23:03

    Przez 3 lata mieszkałam i pracowałam w Warszawie. Nie specjalnie sobie chwalę jednak ten czas. Teraz od roku Wrocław. I z czystym sumieniem przyznam, że to jest moje miasto. Sylwia

    OdpowiedzUsuń
  17. Anonimowy23:03

    PS. Dodam, że teraz jestem poznanianką ;) Sylwia

    OdpowiedzUsuń
  18. sweet pea23:37

    Na jakiś czas, nie zaszkodzi (mieszkam pół roku, jeszcze dycham). Na dłużej, nie miałam przyjemności...
    Polecam Kraków, mój ukochany. Duży i prowincjonalny. Blisko w góry, nad wodę i na piwo ;)

    OdpowiedzUsuń
  19. Tonia00:09

    Ciekawy kadr.
    Z tego co czytam, to Warszawa jest wyjątkowa. Trzeba dobrze poznać. Choć osoby, które znam uciekają od Warszawy. Może, mimo wszystko nie poznały... Nie poznały jej na swój, dla siebie sposób. A ja sama nie mam pojęcia.

    Ostatnio polubiłam moje miasto. Bardzo.

    OdpowiedzUsuń
  20. AGUTEK08:56

    Melduję, że spróbowałam Twojej fryzury i... to jest coś pięknego! Uwielbiam jak Mama czesze mi dobierane, ale jak nie ma Mamy w pobliżu to zawsze kitka i kitka. A tu miła odmiana. :) Dzięki!

    OdpowiedzUsuń
  21. Eliza08:57

    Minus największy mieszkania w Warszawie jest taki, że gdzie nie pojedziesz to korki, korki, korki i zawsze się spóźniam do pracy. Nic mnie tu nie trzyma, więc myślę o poszukaniu roboty gdzie indziej. Może Trójmiasto? Kraków? Poznań lub Wrocek?

    OdpowiedzUsuń
  22. Kass09:37

    Ejjjj... ja dopiero teraz zauważyłam tęcze na tym zdjęciu i spoglądałam na niego chyba ze 100 razy :P

    OdpowiedzUsuń
  23. Natalia12:07

    Warszawa? Jedno z niewielu miast dla którego rzuciłabym moje 200tysięczne rodzinne miasto :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Katarzyna 12:29

    Zawsze jestem na tak jeśli chodzi o nowe możliwości rozwoje i zmiany.
    Jeśli masz szansę spróbować to czemu nie? Może być tymczasowo a jak się spodoba to na dłużej:)
    Najważniejsze to mieć w świadomości, że tak na prawdę wszystko zależy od nas i to my kierujemy naszym życiem:))

    uściski

    OdpowiedzUsuń
  25. Wspomnienie Barcelony12:39

    też zastanawiam się nad Warszawą od jakiegoś czasu :)

    OdpowiedzUsuń
  26. asia21:52

    a ja w wawie kilkunascie lat mieszkalam, a teraz od pol roku mieszkam pod warszawa - w warszawie tylko pracuje. i mimo ze super jest mieszkac na wsi wsrod zieleni troche mi tej warszawy brakuje. uwazam ze ma tyle fajnych miejsc - kino muranow i kinoteke, knajpki na starej pradze (zwlaszcza sens nonsensu i w oparach absurdu), i stary zoliborz i filtry i ogrod krasinskich i park saski i chlodna 25 i buw i powisle ;-) aaa no i ulica francuska :-) ach zatesknilo mi sie :-)

    OdpowiedzUsuń
  27. Unknown14:28

    Masz rację w Wawie da się żyć, jedyny minus to korki i ciągły pęd, ale to ty decydujesz o tym, co dla ciebie najważniejsze:)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)