piątek, 20 lipca 2012

forget me not

Przyznaję, nie zawsze mi się chce. Bywam zbyt zmęczona tygodniem pracy, by ekscytować się pracą w weekend.

Ale brać udział w czymś tak ważnym? To dopiero jest coś!
I tak za każdym razem.

Pin It
Autor:
Etykiety:

24 komentarze:

  1. granato20:34

    Za każdym razem to nowa historia...
    ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. miss de vere20:50

    No chyba nie wytrzymam, jak nie zapytam o Twoje imię! Obserwuję Twojego bloga już od kilku miesięcy i czuję - nie wiedzieć czemu - nieodpartą potrzebę poznania Twojego imienia :) Pozdrawiam, Alicja.

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy21:12

    to piekne moc uwieczniac szczescie innych

    OdpowiedzUsuń
  4. KociaPółka21:22

    to niesamowite jak szczęście innych wpływa na nasze samopoczucie, na nasze bycie :)

    pomimo tego, że byłam już na wielu ślubach i znam ryt zawierania małżeństwa, to i tak wychodzę z ławki na środek aby zobaczyć jak Ksiądz wiąże stułą ręce Młodej Pary i jak oni wpatrzeni w siebie ślubują, że już zawsze, aż do śmierci, razem.

    na nowo ciągle zadziwia i wzrusza.

    rozmarzyłam się:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Jo21:23

    a oni mają szczęście, jeśli piękna pani fotograf w takim dniu patrzy na nich przychylnie zza uśmiechniętego obiektywu ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Kokocha10:17

    jest taka piosenka 'forget me not' smolik + emmanuelle seigner, tak sobie skojrzyłam

    OdpowiedzUsuń
  7. Ewa10:36

    Założę się, że niejedna panna młoda zastanawia się potem, czy nie powinna jednak była uczesać się w tym dniu tak jak pani fotograf :)

    OdpowiedzUsuń
  8. miss de vere11:40

    A jednak :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy11:56

    Można przyjść do Ciebie na lekcje fotografii hehe :)

    OdpowiedzUsuń
  10. AGUTEK19:17

    Można gdzieś zobaczyć Twoje zdjęcia ślubne? Ostatnio się rozglądam, póki co bez powodu...

    OdpowiedzUsuń
  11. Delie19:26

    wracam do domu i zaglądam tylko tutaj;)
    PS Uciekinierkę przeczytałam w samolocie, nie polecam. wydała mi się strasznie nijaka. w porównaniu z Kocha, lubi, szanuje. ale mnie tamta zmroziła. nigdy bym nie powiedziała, że Kocha, lubi, szanuje mnie zachwyciła. nigdy. mnie zmroziła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty12:23

      Trochę się stęskniłam za Tobą tutaj :)

      Usuń
  12. Joanna22:38

    Zazdroszczę, zawsze chciałam albo robić zdjęcia na ślubach, albo makijaże ślubne, to chyba takie księżniczkowe, trochę mlodzieńczo-marzeniowe...

    OdpowiedzUsuń
  13. The Burning Giraffe11:33

    Ja, zupełnie jak moja poprzedniczka, zazdroszczę... Może nie tyle robienia zdjęć ślubnych, bo jestem kompletnym antytalenciem, jeśli chodzi o fotografowanie. Ale niesamowite jest to, jak fotograf potrafi zrobić każdej parze niepowtarzalne zdjęcia. Skąd tyle pomysłów? Czy trzeba najpierw poznać parę młodą, by wiedzieć, jakiego rodzaju zdjęcia lubi? Czy pozowane, czy lepiej spontaniczne? W jakiej scenerii: czy swobodniej będą się czuli w studiu, czy na świeżym powietrzu?
    Jako, że moja siostra jest fotografką z wykształcenia i powołania, gdy oglądam zdjęcia ślubne, to analizuję je i zachwycam się nimi wcale nie z powodu tych par ślubnych, ale mając na uwadze ogrom pracy, jaki fotograf musiał włożyć, by stworzyć te cuda.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  14. owieca19:00

    no tak, to JEST coś. czasami na całe życie, jak przystało- czasami nie. i już.

    OdpowiedzUsuń
  15. Jana19:37

    Kurcze, żałuję, że nie mam Cię gdzieś bliżej pod ręką... bo pobawiłabym się w Twoją asystentkę ;-)

    OdpowiedzUsuń
  16. M.22:37

    Znam to uczucie wszechogarniającego niechcenia aż zbyt dobrze. Zwykle z nim udaje mi się wygrać, gdy uświadomię sobie, jak wielka odpowiedzialność spoczywa na mnie, skoro obiecałam, podjęłam się takiego zadania jak fotografowanie :)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)