Pierwszy, miał trzymać w napięciu. Nie trzymał.
Drugi, miał być uroczym, francuskim filmem na wieczór. Nie był.
Stone
L’Arnacoeur
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
zielonebuty.blog@gmail.com
love it! live it!
wciąż bez butów
także na obcasach
zielonebuty.blog@gmail.com
wewnątrz
bez butów 2012
Archiwum
-
►
2015
(40)
- ► października (4)
-
►
2014
(96)
- ► października (4)
-
►
2013
(167)
- ► października (9)
-
►
2012
(406)
- ► października (33)
-
▼
2011
(262)
- ► października (5)
-
▼
lutego
(36)
- śladami kodu
- amelie
- movies
- eurobussiness
- i'm done
- z cyklu lekcje z Mateuszem
- the romantics
- work
- spring
- o praktykach ludowych
- i don't like mondays
- wtf?
- sick
- paris
- love and other drugs
- working class
- be my (f******) Valentine
- (still) Saturday
- Ksawery
- I wciąż ją kocham
- breakfast
- saturday
- 10.02.
- a jak anioł
- !
- o prasie kobiecej
- tulipany
- spring
- grow (down)
- without
- 9th floor
- mine vaganti
- 24/4
- moved in
- nr 3
- morał
-
►
2010
(111)
- ► października (8)
follow
z butami
z butami
ostatnio jakoś macie pecha z tymi filmami ;/
OdpowiedzUsuńmam nadzieję, że w końcu traficie na coś, co było takie, jak zapowiadano:)
miłegodnia!
O czym ten pierwszy?
OdpowiedzUsuńKass - o więźniu, przedterminowym zwolnieniu, nieudanym małżeństwie i poszukiwaniu wiary. I wiem, wiem, brzmi nieźle. Ale nic z tego :)
OdpowiedzUsuńStone faktycznie średni, oglądałem ino dla obsady, ale nic szczególnego. Niestety.
OdpowiedzUsuńnie oglądałam żadnego z tych dwóch. ja od tygodni przymierzam się do obejrzenia filmu "wielki błękit". mam nadzieję, że w następny weekend w końcu zrobimy sobie spokojny wieczór filmowy a i film będzie tego warty, bo kilka osób mi go polecało...
OdpowiedzUsuń