To lekka książka. Paryska.
Na wakacje w sam raz.
Jennifer L. Scott, Lekcje Madame Chic
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
zielonebuty.blog@gmail.com
love it! live it!
wciąż bez butów
także na obcasach
zielonebuty.blog@gmail.com
wewnątrz
bez butów 2012
Archiwum
-
►
2015
(40)
- ► października (4)
-
►
2014
(96)
- ► października (4)
-
►
2012
(406)
- ► października (33)
-
►
2011
(262)
- ► października (5)
-
►
2010
(111)
- ► października (8)
follow
z butami
z butami
Kolejna u Ciebie którą mam w planach :)
OdpowiedzUsuńDobrze że mi przypomniałaś :)
ciekawe :) moze sie skusze :)
OdpowiedzUsuńwidzę, że motywem przewodnim Twoich wakacyjnych lektur jest Francja :) To przygotowania do wyjazdu czy tak się po prostu złożyło?
OdpowiedzUsuńPromocja około francuskich wydań na e-booka :)
Usuńpodobnie pomyślałam, ze wybierasz się do Paryża:) ciekawe lektury, ja siegnę na pewno bo mam taką półkę z ksiazkami o Francji:)pzdr
UsuńTo też.
UsuńWe wrześniu.
Coś lekkiego mi się przyda ;)
OdpowiedzUsuńOo, na tę akurat mam ochotę!
OdpowiedzUsuńjuz zapomnialam jak twoja strona wyglada w wersji komputereowej..
OdpowiedzUsuń:))
UsuńWidzę, że u Ciebie nadal paryskie klimaty :))
OdpowiedzUsuńZawsze :)
UsuńRaz na jakiś czas lubię przeczytać coś lekkiego :)
OdpowiedzUsuńJakoś zawsze unikałam francuskich klimatów w ksiązkach
OdpowiedzUsuńi właściwie to zaczęłam się własnie zastanawiać dlaczego...
Czas na wprowadzenie Francji na moje półki!;)
:)
UsuńCzytałam. Warto :)
OdpowiedzUsuńFajne, prawda?
UsuńA mnie jakiś czas temu wpadła w ręce książka francuskiej modleki Ines de la Fressange "Paryski szyk. Podręcznik stylu". Też fajna, choć bardziej modowa.
OdpowiedzUsuńO! Świetnie.
UsuńDobrze wiedzieć :)
Podoba mi się nowe zdjęcie w nagłówku... :)
OdpowiedzUsuńWłaśnie pochłaniam podczas wakacyjnych wolnych chwil. Lekka, ale całkowicie w moim stylu. Paryski szyk, to to co lubię najbardziej. Po powrocie do domu, szafa przejdzie małą rewolucję.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie, wakacyjnie :)
P
Wiem, co masz na myśli.
UsuńOtwarcie przyznaję, że ta książka (ta oraz ta o niegrymaszących dzieciach z Paryża) zmieniła sporo w moim życiu.
A jak dla mnie ta książka za bardzo banalna. po Waszych recenzjach dużo sobie po niej obiecywałam, ale jedynie co z niej wyniosłam to motywację do opróżnienia szafy. Mam wrażenie, że reszta dla nas europejczyków (przygotowywanie posiłków i ich wspólne celebrowania, spotkania towarzyskie etc) to norma, nic odkrywczego.
OdpowiedzUsuń