poniedziałek, 8 lipca 2013

off

Czuję, że się wypalam.
W pracy.
I tej, i tamtej.
Pin It
Autor:
Etykiety:

49 komentarzy:

  1. Agata10:27

    Czasami potrzebny jest odpoczynek, bo choć praca może być naszą wielką pasją to czasami musimy sobie zrobić mały odpoczynek, by znów poczuć wiatr w żaglach ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. bilionaire10:36

    Co za piękne zdjęcie!

    OdpowiedzUsuń
  3. AGUTEK10:42

    O nie! Tylko nie to... kto mi zrobi takie piękne zdjęcia, jeśli nie Wy? :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty11:23

      Zmęczenie materiału nie oznacza końca pracy :)

      Usuń
  4. Anonimowy10:48

    a moze urlop? pzdr, margita_s

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty11:23

      Mam podobnie jak Tarsis, urlop nie pomaga.

      Usuń
    2. ania L.22:03

      ja właśnie wróciłam z urlopu i już pierwszego dnia jest ta sama niemoc co przed urlopem... wciąż żyję nadzieją, że to chwilowy kryzys, ale coraz częściej marzy mi się zmienić wszystko, może oprócz męża i syna :) życzę siły, by przetrwać, tudzież zmienić :)

      Usuń
  5. Mariposa en privado10:57

    mam tak samo i to bardzo czesto. oby to wrazenie szybko przeszlo...

    OdpowiedzUsuń
  6. Tarsis11:09

    To jest obrzydliwe uczucie.. Znam, niestety. Mi w mojej pracy nie pomoze zadne urlop, i zadne wolne.. po porpstu potrzebuje zmian, i odwagi, zeby ich dokonac ...

    OdpowiedzUsuń
  7. Tarsis11:17

    Zjadlo mi komentarz :-(
    Chcialm tylko powiedziec, ze wie, ze to obrzydlwie uczucie, i ze mam nadzieje, ze znajdziesz rozwiazanie z tej sytuacji.
    Ja wiem, ze u mnie nie pomoze zaden urlop, czy wolne... Po rpostu musze zmienic prace, i znalezc sobie odwage, na zmiany i proby...
    Trzymam kciuki, zeby bylo lepiej !

    OdpowiedzUsuń
  8. herbatyczas11:27

    Czasem to mija. Czasem pojawia się kiedy za dużo, za często. Sama już nie wiem...

    OdpowiedzUsuń
  9. mila11:55

    Działanie wbrew sobie kosztuje.Zapłaciłam depresją i nadwagą. Nigdy więcej i za żadne pieniądze.

    OdpowiedzUsuń
  10. Anonimowy11:57

    Witaj w klubie... ;-)
    Moim zdaniem to zdecydowanie czas na zmiany.
    U mnie problem w tym, ze na razie jest wygodnie, wiec zmienic cos nie jest latwo. Zwlaszcza jak sie nie jest pewnym, w ktorym isc kierunku...

    Zycze odwagi i pozytywnych zmian!
    Meia Lua

    OdpowiedzUsuń
  11. sweet or dry...12:28

    To chyba nie jest fajne uczucie ;/

    OdpowiedzUsuń
  12. Lexie13:16

    rozumiem Cię aż za dobrze. też czuję, że czas na zmiany. niestety łatwiej powiedzieć niż zrobić...

    OdpowiedzUsuń
  13. Anonimowy13:34

    Oj, nie fajnie to słyszeć. Tzn czytać

    OdpowiedzUsuń
  14. Anonimowy14:34

    Jestem w tym samym momencie życia. Strefa komfortu zaczyna mnie uwierać... ale wciąż mam za mało odwagi, by ją porzucić i pójść jakimś nowym, nieznanym szlakiem. To trudne.

    OdpowiedzUsuń
  15. Joanna15:13

    Urlop...take your time...

    OdpowiedzUsuń
  16. t.15:32

    Mam bardzo podobnie i obawiam się, że z każdą kolejną zmianą pracy to wypalenie znowu będzie się powtarzać.

    OdpowiedzUsuń
  17. Bellove17:35

    Kochana zmiany są najlepsze :) Wiem po sobie! I z ręką na sercu mówię, że ta która była ostatnia do posiadania brzuszka - teraz cieszy się z każdym jego nowym centymetrem :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Cinderella - Cindi18:06

    Śliczna spódnica :) Wiem, trochę nie na temat.

    OdpowiedzUsuń
  19. Unknown18:16

    a myślałam, że tylko mnie dotyczy zmęczenie materiału... może dziwnie to zabrzmi ale cieszę się, że nie jestem sama...

    OdpowiedzUsuń
  20. magdalena22:09

    ojjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj
    ale zdjęcie bossskie!

    OdpowiedzUsuń
  21. Dorotka02:06

    Oh, dear.

    OdpowiedzUsuń
  22. Unknown08:07

    ...znam to uczucie...niestety...

    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  23. ucho od sledzia09:35

    z powodu nadmiaru czy rutyny?

    OdpowiedzUsuń
  24. Ania13:29

    eeee Ty się wypalasz? To chyba chwilowy kryzys... tak czuję :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Pani B.17:41

    Są więc dwie możliwości - odpocząć albo się rozwinąć. Obie równie przyjemne - druga - skuteczniejsza:)

    OdpowiedzUsuń
  26. Aga20:06

    Znalazłam Twoje miejsce w sieci niedawno. Jest tu cudownie melancholijnie, kobieco i czuć klimat Paryża. Zostaję :)

    OdpowiedzUsuń
  27. bajowka20:34

    Cudne zdjęcia:) Głowa do góry, urlopu Ci trzeba:)

    OdpowiedzUsuń
  28. jubileeline21:37

    pomyślałam podobnie jak Cinderella-Cindi, jak można się wypalać w księżniczkowej kiecce, hę? A na poważniej to postawienie diagnozy to już dużo. Podziwiam, życzę, aby odwaga Cię nie opuściła.

    OdpowiedzUsuń
  29. sepia09:51

    Wypalenie jakoś nie pasuje do Ciebie!;)
    Samym blogiem napędzasz podejrzewam sporą grupkę koiet do działania,
    także chyba mogę Cie posądzić o to, że szybko odzyskasz energię;))
    W każdym razie tego Ci życze, bo "Zielone buty" odwiezam od niedawna, ale nie zamierzam tego przerywać;)

    OdpowiedzUsuń
  30. asia11:13

    szalenie lubię to zdjęcie

    OdpowiedzUsuń
  31. Anonimowy13:03

    Piękna spódnica... kolor.. ja też chcę! Podpowiesz gdzie szukać?
    dziękuje :D
    Monika

    OdpowiedzUsuń
  32. reniari13:06

    Brzmi smutno, ale z pewnością szykuja się zmiany, a te zawsze wychodzą na dobre. Tego życzę.

    OdpowiedzUsuń
  33. Unknown13:26

    cudowne zdjęcie! genialnie wygląda w nagłówku bloga! : )

    OdpowiedzUsuń
  34. Anonimowy15:10

    :) dziękuję za namiary.. :( Smutno mi trochę :( :( no...

    OdpowiedzUsuń
  35. Evita00:12

    Uwielbiam to zdjecie

    OdpowiedzUsuń
  36. Ania z Różanego Wzgórza22:16

    Życzę odnalezienia radości i satysfakcji z pracy. Tej czy innej :)

    OdpowiedzUsuń
  37. Anonimowy20:33

    “Everything will be okay in the end. If it's not okay, it's not the end.”
    ― John Lennon

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)