wtorek, 18 marca 2014

two years after

Przyjechałam innym samochodem i zatrzymałam się w innym hotelu.
Reprezentuję inną firmę, choć zakres szkolenia jest identyczny.

Pozwalam sobie wierzyć w to, że mimo upływu czasu, przyjechałam taka sama.
Z podobną czerwienią na paznokciach.

Pin It
Autor:
Etykiety:

32 komentarze:

  1. Maria Korchow22:40

    Jedno jest pewne - tak samo fascynująco piszesz

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy22:43

    uwielbiam takie Twoje zdjęcia :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty23:10

      Te, na których występuję ja (albo moje dłonie) nie są moje.
      Pewnie dlatego Ci się podobają :)

      Usuń
  3. Agnieszka00:50

    ładna!

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown06:53

    Nie dziwie sie, ze wybrałaś inny hotel :)
    Ludzie sie zmieniają, to dobrze bo zazwyczaj jest to krokodyla przodu.

    OdpowiedzUsuń
  5. Natalia08:23

    W temacie czerwieni. Jakiej bazy używasz, żeby płytka się nie przebarwiała?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty11:22

      Tak naprawdę jakiejkolwiek. Najczęściej Inglot. Czasami Rimmel.
      W mojej opinii ważne, by jakakolwiek była. Zwłaszcza, jeśli maluję paznokcie na czerwono.

      Usuń
  6. Anula [LP]08:51

    ALL IS EVERYTHING is back! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty11:16

      It wasn't gone :)

      Usuń
    2. Anula [LP]14:13

      :) ...wierz mi lub nie, ale ta formułka zagościła u nas na dobre :D!

      Usuń
    3. zielone-buty13:14

      Wierzę!
      I uśmiecham się do tej myśli :)

      Usuń
  7. Anna Magdalena09:25

    Chcesz wierzyć że przyjechałaś taka sama?
    Nie chciej :) bo przecież 2 lata nauki o świecie, o sobie samej to bardzo dużo czasu,
    znaczyłoby to, że nie nic się nie uczymy.
    Niezmiennymi niech radość życia i ciągła chęć nauki i poszukiwania pozostaną.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. t.11:24

      Zgadzam się. Zmieniać się = rozwijać.

      Usuń
    2. bilionaire14:37

      Właśnie miałam to napisać.
      Uwierz, że jesteś inna, lepsza niż dwa lata wcześniej, bardziej doświadczona.

      Usuń
    3. zielone-buty11:19

      Nie, nie zgadzam się z Wami.

      I nie sądzę, bym przyjechała inna. Oczywiście, pewnie więcej wiem. Pewnie więcej rzeczy umiem wyjaśnić. Przez dwa lata spotkał mnie szereg przeróżnych sytuacji i każda czegoś nauczyła. Ale nie sądzę, by zmienili mnie ludzie, których spotykam, praca, zajmowane stanowisko czy pieniądze, jakie zarabiam.
      I wydaje mi się, że nie ma to nic wspólnego z rozwojem, a z charakterem. Wartościami, którymi się kieruję i tym, jak żyję.
      A to, mam nadzieję, się nie zmieniło.

      Usuń
    4. t.12:10

      Ale ja miałam na myśli rozwój emocjonalny, czyli po części też charakter, który przecież wraz z naszym życiem ewoluuje. Dystans do pewnych spraw, którego nabieramy wraz z wiekiem, a to chcąc nie chcąc na nas wpływa.

      I nie zgadzam się, że ludzie, sytuacje, a nawet książki czy filmy nas nie zmieniają. Jeśli są dla nas inspiracją to w jakiś sposób wpływają na nasze postrzeganie świata i czasem je zmieniają.

      Usuń
    5. Anna Magdalena13:31

      Teraz rozumiem, chodzi o "ogryzek" ;) core. Filar. Tutaj częściowo się zgadzam.
      Wręcz ostatnimi czasy mam wrażenie że im jestem starsza tym on u mnie coraz bardziej ugruntowany, skamieniały. W niektórych kwestiach życiowych mam wrażenie że mam betonowy kręgosłup. Ale to też przecież pewien rodzaj zmiany.

      Usuń
    6. t.15:15

      No tak, tylko że nasz charakter (choć we współczesnej psychologii częściej stosuje się pojęcie osobowości) składa się nie tylko z tego "ogryzka" ale też z cech psychicznych, które podlegają zmianom przez całe życie. Wydaje mi się, że sam "ogryzek" bez tych cech nie może istnieć.

      Usuń
    7. zielone-buty13:16

      Dobra, dobra, ja zostawiam tę całą psychologię :)
      I patrząc na siebie z perspektywy czasu uważam, że jestem taka sama.
      Owszem przeczytałam więcej książek, poznałam kilka mniej lub bardziej ciekawych osób, obejrzałam sporo filmów, przesłuchałam kilka płyt (rzadko w całości). Charakter, czy jakkolwiek to nazwiemy, pozostał taki sam.

      I przyznaję, że uśmiecham się do tej myśli. Naprawdę.

      Usuń
    8. t.13:14

      Podziwiam. U mnie to wszystko jest czasem za bardzo skomplikowane :)

      Usuń
  8. sepia11:41

    Może pisałam a może nie, ale Twój blog jest po prostu inspirujący
    i to żadne puste pochlebstwa, bo te mi przez gardło nie przechodzą,
    tylko prawda na temat bloga;))

    OdpowiedzUsuń
  9. Sissi Paris13:09

    2 lata...człowiek się jednak zmienia....w jakimś stopniu na pewno...ale Twój lakier czerwony na pazurkach niezmienny - to lubię :-)

    OdpowiedzUsuń
  10. Sabiina.9214:05

    .... zatoczony krąg, chociaż w inny sposób :)

    OdpowiedzUsuń
  11. bilionaire14:38

    Mimo wszystko, cieszę się, że miłość do czerwonych paznokci się nie zmieniła. :)

    OdpowiedzUsuń
  12. piękniejestżyć14:48

    Niesamowicie piszesz. Niewiele słów, a tyle treści.

    OdpowiedzUsuń
  13. Joanna16:46

    Może po takim czasie to szkolenie da ci coś zupełnie innego?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty13:16

      Mam nadzieję, że dało coś ludziom, których szkoliłam :)

      Usuń
  14. Minka12:09

    Z jednej strony "some things never change". Z drugiej "things will never be the same". Nie przestanie mnie zadziwiać, że oba te sformułowania są tak pięknie prawdziwe i to jednocześnie.

    OdpowiedzUsuń
  15. chocolatchaudalacannelle16:30

    Mimo ze otaczaja nas te same rzeczy, chyba nigdy nie jestesmy tacy sami...

    OdpowiedzUsuń
  16. Mari09:35

    Dobrze, że piszesz. Z tymi wciąż czerwonymi paznokciami.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)