środa, 10 kwietnia 2013

(...) back

A na koniec dnia bierzesz głęboki oddech.
Jednak można.
Przeżyć wszystko.


Pin It
Autor:
Etykiety:

59 komentarzy:

  1. Przepiśnik kuchenny14:41

    dobrze, że jesteś...:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Tarsis14:41

    Dobrze, ze jestes !

    OdpowiedzUsuń
  3. Gosia Myślicka14:43

    tak jak:
    'if today isn't a good day tomorrow will be,
    and if tomorrow isn't good the day after tomorrow will be,
    and if the day after tomorrow isn't good than is always the better tomorrow'
    ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy14:44

    w końcu! :)

    ...tak jak piszesz. można wszystko wszystko.

    wiem co mówię.
    trzymam kciuki, niech będzie jeszcze lepiej!

    OdpowiedzUsuń
  5. Lexie14:44

    można, na szczęście...
    PS You're back, ufff.

    OdpowiedzUsuń
  6. Magdalena Garncarek14:52

    super!

    OdpowiedzUsuń
  7. asia14:54

    juhu ! doczekałam się ;)
    można wszytsko, a nawet trzeba bo bez tego nie wiemy, że żyjemy...

    OdpowiedzUsuń
  8. devinette14:55

    A właśnie wracając do domu myślałam o Tobie i Twoim blogu. Cieszę się, że wracasz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty12:51

      Że też ktoś o mnie myśli wracając do domu!

      Usuń
    2. Pani B.13:57

      Nie tylko Devi, ja też wczoraj pomyślałam:)

      Usuń
  9. sweet pea14:57

    no :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Bellove15:25

    A wlasnei wczoraj zastanawialam sie czy wszystko ok - bo nic nie pisalas...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Maria Korchow17:50

      ja tak samo!! Wczoraj myślę "a gdzie zielone buty??"
      TĘSKNIŁAM!

      Usuń
    2. zielone-buty12:51

      Butom jest bardzo miło.

      Usuń
  11. Anonimowy15:29

    super, że wróciłaś :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Unknown15:43

    Bardzo, bardzo się cieszę, że wróciłaś! (nie ja jedna) :)))
    I to zdjęcie... :)) Aż chciałoby się podbiec i przywitać najserdeczniej, jak z dawno nie widzianą Przyjaciółką.
    Odrobinę Ci zazdroszczę męża-fotografa :)


    PS Można przeżyć wszystko. Można przeżyć i nie zgorzknieć.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zielone-buty12:51

      Podbiec zawsze można :)
      Zazdrościć nie ma czego, to moje zdjęcie :)

      Usuń
  13. Jo16:08

    czasami sami nie wiemy, ile jesteśmy w stanie znieść...

    OdpowiedzUsuń
  14. Eljotynka16:22

    Dobrze,że wróciłaś :)) zaczynałam się martwić czy wszystko w porządku.. Mam nadzieję,że teraz będzie już lepiej. Sami nie wiemy ile możemy przetrwać... Ściskam Cię!!!

    OdpowiedzUsuń
  15. Eljotynka16:24

    Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  16. A.16:29

    :)

    OdpowiedzUsuń
  17. noomiy16:41

    Potrzebowałam dzisiaj tych słów, dziękuję :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Agnieszka17:26

    Uff....
    Dobrze, że jesteś.

    OdpowiedzUsuń
  19. Agnieszka18:16

    !:)
    cieszę się, bo to dobry znak!:)

    OdpowiedzUsuń
  20. Jana18:55

    Skądś to znam! ;-)
    Cieszę się, że już jesteś back ;-)

    OdpowiedzUsuń
  21. Marzenia do spełnienia...19:38

    Biorę głęboki oddech. Uśmiecham się niepewnie, gdy dociera do mnie, że kolejny raz dałam radę ... Uff! I potwierdzam. Faktycznie można :) Aż trudno uwierzyć ile jesteśmy w stanie znieść.
    Dobrze, że jesteś :)

    OdpowiedzUsuń
  22. ShoKa19:57

    ...dziś biorę kolejny głęboki oddech i wiem... it's not the end...
    Dobrze, że znów piszesz.

    OdpowiedzUsuń
  23. in.20:03

    fajnie, że znów napisałaś.
    podglądałam dotychczas po cichu.
    też od paru tygodni sprawdzam na sobie, ile można przeżyć. i jeszcze nie wiem, na razie trwam.
    ale trwam.
    dobrze, że Ty też.

    OdpowiedzUsuń
  24. KassWarz20:34

    NO JESTEŚ!!!!! a już miałam Ci głowę zawracać....
    to trzymam kciuki by to nie był the end...w każdej sferze:)
    a tekst - od jutra zawiśnie u mnie w chałupce ! genialny!

    OdpowiedzUsuń
  25. Katarzyna 20:36

    Zielone-buty znowu piszą i wszystko wraca do normy!;)))

    OdpowiedzUsuń
  26. Pani B.22:15

    Można przeżyć. I trzeba. Jakoś.
    Wracaj bo czekałyśmy :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Justyna22:46

    jesteś <3

    OdpowiedzUsuń
  28. Matka Polki00:27

    ;-)))))
    uściski

    OdpowiedzUsuń
  29. Anonimowy01:11

    Lubię cytat z obrazka :)

    OdpowiedzUsuń
  30. Mamusia08:57

    cytat - genialny! :D

    OdpowiedzUsuń
  31. Mariposa en privado09:24

    witaj z powrotem :)

    OdpowiedzUsuń
  32. Anonimowy09:48

    DZIĘKUJĘ,
    Małgorzata

    OdpowiedzUsuń
  33. Monika09:59

    dobrze przeczytać takie słowa o poranku.
    dzięki!
    m.

    OdpowiedzUsuń
  34. Ewa13:04

    Hello :)

    OdpowiedzUsuń
  35. koral13:09

    Przyzwyczaiłam się do zaglądania tutaj. Lubię to miejsce. I bardzo mi miło że wróciłaś :)
    pozdrawiam,

    OdpowiedzUsuń
  36. owieca14:00

    No! :)))))

    OdpowiedzUsuń
  37. Promykowo16:01

    fajnie, że nadal będę mogła tu zaglądać, żeby przeczytać nowe wpisy. jakoś tak cicho było, pusto...
    nie znikaj :-)

    OdpowiedzUsuń
  38. Anonimowy18:30

    ... tak się cieszę. Dzień dobry!

    OdpowiedzUsuń
  39. Anonimowy07:49

    po każdej burzy przychodzi słońce,a po każdej nocy dzień...

    OdpowiedzUsuń
  40. izuta08:08

    Witaj K.
    Będzie dobrze.
    Z najgorszego błota człowiek jest w stanie sie oczyścić. Trzymam kciuki. I jestem obok.

    OdpowiedzUsuń
  41. Anonimowy13:43

    fajnie, ze wrocilas, IG to jednak nie to samo (choc tez lubie bardzo!) :-)
    Meia Lua

    OdpowiedzUsuń
  42. Kobiecość15:43

    Interesująca maksyma. Kojarzy mi się z "jeśli nie ma rozwiązania, to nie ma problemu" :)

    OdpowiedzUsuń
  43. Ania18:06

    Genialne słowa! Chyba sobie taki obrazek skombinuję :)

    OdpowiedzUsuń
  44. bajowka19:05

    właśnie tak;)

    OdpowiedzUsuń
  45. Tonia19:07

    Witaj! :)
    Czekałam!
    :)

    OdpowiedzUsuń
  46. Sylwia (nieperfekcyjnie.pl)20:34

    można, bo czasami nie ma innego wyjścia...

    OdpowiedzUsuń
  47. Agata21:24

    Witam cieplutko. Już zaczęłam tęsknic ;)

    OdpowiedzUsuń
  48. Unknown00:18

    jesteś... cieszę się, że wszystko ok :)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)