Pod każdym względem.
Stowarzyszenie Umarłych Poetów
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
zielonebuty.blog@gmail.com
love it! live it!
wciąż bez butów
także na obcasach
zielonebuty.blog@gmail.com
wewnątrz
bez butów 2012
Archiwum
-
►
2015
(40)
- ► października (4)
-
►
2013
(167)
- ► października (9)
-
►
2012
(406)
- ► października (33)
-
►
2011
(262)
- ► października (5)
-
►
2010
(111)
- ► października (8)
follow
z butami
z butami
Fenomenalne kino. Moja ulubiona scena to ta z Odą do radości Bethoveena.
OdpowiedzUsuń( ' ) RW
To piękny film, ja ostatnio celem nadrobienia filmu z Robinem, który długo czekał na swoją kolej obejrzałam "Przebudzenie" i może nie aż tak zachwycający, ale jednak bardzo dobry i polecam.
OdpowiedzUsuńkiedy przyszła ta wiadomość, napisałam o tym tak:
OdpowiedzUsuń"Moja Mama zawsze mówiła o nim, że mimo całego swojego humoru, ma w oczach smutek. Dla mnie poza nieprzeciętnym talentem miał w sobie coś ujmującego, kojąco-dobrego, dla czego bardzo lubiłam filmy, w których grał. Lubiłam jego. Nie wiem, czy dało się go nie lubić.
W liceum zachwycaliśmy się "Stowarzyszeniem umarłych poetów" – "czerpać ze źródeł życia samą jego istotę, odrzucić wszystko, co nie było nim, by w godzinę śmierci nie odkryć, że nie żyłem" – słowa, które przywoływaliśmy w pisanych na polskim recenzjach, pewni, że odtąd pamiętać będziemy je już zawsze.
Przypomniały mi się dziś.
Miałam pisać o czymś innym. I dzień miał zacząć się inaczej, tak sobie go wczoraj wymyśliłam.
Miał być dobry. Przynieść miłą wiadomość, może jakąś niespodziankę, nieoczekiwane spotkanie, mały uśmiech losu. Jak w tych bzdurnych, ale poprawiających humor horoskopach: "gwiazdy będą ci dziś sprzyjać".
Tymczasem smutno.
Ilu nas weszło dzisiaj razem z nimi na te ławki?"
ta scena zawsze chwyta mnie za gardło:
https://www.youtube.com/watch?v=0lREv55MY5E
Oj tak, zdecydowanie!
OdpowiedzUsuńtaki słynny film,a ja nie miałam okazji go obejrzeć
OdpowiedzUsuńNiezwykły ... jeden z nielicznych ...
OdpowiedzUsuńCztery lata po pierwszym seansie zachwyca mnie tak samo! Taki nauczyciel, nie tylko języka, także życia, to skarb :)
OdpowiedzUsuńuwielbiam ten film...Robin Williams genialny...Zdradzę wam tajemnicę: nie czytamy poezji dlatego, że jest ładna. Czytamy ją, bo należymy do gatunku ludzkiego, a człowiek ma uczucia. Medycyna, prawo, finanse czy technika to wspaniałe dziedziny, ale żyjemy dla poezji, piękna, miłości
OdpowiedzUsuńOglądamy i czytamy..., ale czy skupiamy się na tym, co najbardziej wartościowe?
OdpowiedzUsuńTo już czternaście lat od premiery, a obraz zachwyca jednakowoż.
Williams zagrał w filmie "Jakub kłamca", równie doskonała rola filmowa, jak we wspomnianym filmie czy "Buntowniku z wyboru".
lata temu, ale nadal równie chętnie do niego wracam ;)
OdpowiedzUsuńScena z ławkami na końcu- rzuca na kolana. Wejdźmy na ławki dla Kapitana Robina!!!
OdpowiedzUsuńPamiętam, że książka również mnie zachwyciła...
OdpowiedzUsuńto jest jeden z tych filmów, który mogę oglądać znów, ciągle i na nowo. i zawsze robi na mnie takie samo, ogromne wrażenie...
OdpowiedzUsuńTylko, że teraz to ja ciągle na filmie ryczę. Z wiadomego powodu :(
OdpowiedzUsuńJeden z lepszych filmów Williamsa.
OdpowiedzUsuńNiedawno widziałam go w niepozornej, drugoplanowej roli w filmie "Oblicze miłości" z Annette Bening (swoją drogą bardzo dobrym). Czasem myślę, że być może zagrał tam siebie, takim jakim był naprawdę. Choć to pewnie była po prostu dobra gra aktorska.